sıfır beş yüz otuz üç, dört yüz… – II
başını okumadıysanız… ankara’ya vardığımızda saat sekizdi, hava istanbul’dan soğuk, bense zıpkın gibiydim. çaresizlik duygusunu geride bırakmıştım, yine kendimi bir macera…
başını okumadıysanız… ankara’ya vardığımızda saat sekizdi, hava istanbul’dan soğuk, bense zıpkın gibiydim. çaresizlik duygusunu geride bırakmıştım, yine kendimi bir macera…
ben tabii yine gittim. insan hızla yürürken sokaklar, pencereler, binalar tren camındaki gibi geçiyor yanından. ah kazım abi, büyük adamsın….