Var mısın, yok musun?
Guido Sgardoli’nin kitabını elime alınca, kapağı bende bir anda yolun şeridini izleyip ufukta kaybolma arzusu uyandırıyor. Var mısın? Yok musun?…
Guido Sgardoli’nin kitabını elime alınca, kapağı bende bir anda yolun şeridini izleyip ufukta kaybolma arzusu uyandırıyor. Var mısın? Yok musun?…
Önüme gelen ilk çöp bidonuna basıp bir evin duvarına sıçradım. Oradan da bahçeye atladım. Buraları avucumun içi gibi biliyordum neyse…
“Öteki Buu evde kaldı. Sabah komşular evimizi taşlayınca onu alamadım. Koşarak çıktık bahçeden. Babam bir kitap alıp diz çöktü. Evimiz…
başını okumadıysanız… ankara’ya vardığımızda saat sekizdi, hava istanbul’dan soğuk, bense zıpkın gibiydim. çaresizlik duygusunu geride bırakmıştım, yine kendimi bir macera…