Derken Öfke Elden Ele… (2)
“Kıs şunun sesini!” demişti kadın. “Kıs!”. Kısar mısın bile değil. Kıs! Peki o ne yapmıştı? Cevabı yapıştıracağı yerde… Fakir ama…
“Kıs şunun sesini!” demişti kadın. “Kıs!”. Kısar mısın bile değil. Kıs! Peki o ne yapmıştı? Cevabı yapıştıracağı yerde… Fakir ama…
Yelkovanım birkaç saniye normal ilerliyor, sonra üç aceleci adım atıyordu. Tık, tık, tık, tık, tıktıktık, tık, tık, tık, tık, tıktıktık……
Otobüse son dakikada bindim. Bütün yerler kapılmış. Büyük sınıflar yine ön sıraları işgal etmişler. Daha şimdiden yolculuk havasına girilmiş. Yan…
Otobüs terminalinde babam karşıladı. Annemi görmeyince şaşırdım. Her zaman ikisi birlikte gelirler. Sabahtan beri sevdiğim yemekleri yapıyormuş, ocağın üstünde dolma…
ben tabii yine gittim. insan hızla yürürken sokaklar, pencereler, binalar tren camındaki gibi geçiyor yanından. ah kazım abi, büyük adamsın….